Maalesef yine konu bir çocuk ve bir sapık. Kalem bile titriyor da bu konuyu yazarken, bazı yüreklerde tık yok.
Vebalini nasıl öderiz be çocuk. Çektiğin acının, yaşayamayacağın hayatın borcu boynumuzda oldukça nasıl bayram yapabileceğiz hiç bilmiyorum. Kaç keşkeye sığdırabiliriz size yapılanları.
İnsanlığımdan utanıyorum, yediğim yemekten, içtiğim sudan, aldığım soluktan utanıyorum sana yapılanlar karşısında. Acizliğime, acizliğimize isyan ediyorum. Gücüm yetmiyor hepinizi kanatlarımın altına almaya. Daha bir buçuk yaşındaymışsın be yavrum. Senin kanadını kırana binlerce kez lanet olsun.
Çıksın efendim çıksın şu idam. İlla birileri ölecekse, sapıklar ölsün çocukların yerine. Dualarımızın öznesi yaptığımız yavrularımız, sonbahar yaprakları gibi dökülüyorlar hayatımızdan ve biz sadece kınıyoruz. Hatta şiddetle kınıyoruz ve vicdanlarımız rahatlıyor. İki gün sosyal medyada dolaşıyor haberler ve sonra unutuluyor o solan minicik gülüşler. Ta ki istismar ve çocuk cinayeti haberlerinden bir yenisi duyulana kadar.
Ben anneyim. Bu kutsal vazife ile birlikte işlenmiş yüreğime hassasiyet. Tükendim bu sabilerin haberlerini almaktan. Ar damarımız çatlamış toplumca, haberimiz yok. Yüreklerdeki sevgiler, yürekten çıkmış artık sadece dudaklardan dökülür hale gelmiş. Suç, cezadan ayrı gezen bir avare olmuş ve kimse bir şey yapamıyor bu duruma.
Herkes ekonomik kriz derdinde ve kimse çıkıp ta ülkede vicdan krizi var bırakın ekonomiyi demiyor. Kimse annelerin çocuklarını okula gönderirken geri dönmeme ihtimali ile yüreğinin acıdığını anlamıyor. İnsanın evladına, bak yavrum insanlara güvenme demesi ne kadar acı farkında mıyız acaba. Adını öğrenemeden daha, kötülükleri öğrettiğimiz yavrularımızdan pamuk gibi şefkatler beklemeye yüzümüz var mı? Şekerin sadece tanıdıktan geleninin şeker olduğunu öğrettik yüreği derya yavrularımıza. Çocuk ne bilsin güvenilecek insanı? Daha biz bilmiyoruz kim sahte maskeli, kim değil yavrularımızdan bekledik anlamalarını.
Ruhlarına dokunduk önce yavrularımızın ve güvensizliği öğreterek hayal dünyalarının perdelerini kapattık. Ne diyeceğiz şimdi yavrularımıza; “Sakın benim seçmediğim bir kitabı okuma yavrum çünkü her an pedofili yazılarıyla karşılaşabilirsin” diyebilecek miyiz? Güvende olabilmen için, özgürlüğünü ver bana çocuğum ve sakın ben dahil kimseye güvenme...